ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΜΗΔΕΝ

• Πόσο μάλλον όταν ο «Τειρεσίας», το δυσμενέστερο για την οικονομία μας όπλο μαζικής καταστροφής, το οποίο επινόησε το τραπεζικό κατεστημένο «φεουδαρχικής χροιάς» της χώρας μας, καταδικάζει καθημερινά χιλιάδες Έλληνες, επιχειρηματίες και ιδιώτες, στην απόλυτη περιθωριοποίηση.
  

Η επιμονή της κρίσης, οι σκέψεις δημοσιονομικής ένωσης της ΕΕ ή εξόδου της Γερμανίας από τη ζώνη του Ευρώ, η ανάγκη περιορισμού της Κίνας, η ατυχής σύγκριση των Η.Π.Α. με την Ιαπωνία και οι προοπτικές της Ελλάδας

“Όλοι μας προσβλέπουμε με εμπιστοσύνη και κατανόηση στους «πολιτικούς» των διαφόρων χωρών, πρόθυμοι να τους απονείμουμε κάθε έπαινο, εάν «καταφέρουν να αποφύγουν τον πόλεμο», αγνοώντας το γεγονός ότι, ακριβώς οι πολιτικοί αυτοί είναι εκείνοι που προκαλούν τον πόλεμο - συνήθως όχι τόσο από κακή πρόθεση, αλλά από τον παράλογο χειρισμό των υποθέσεων που τους έχουν ανατεθεί”, γράφει χαρακτηριστικά ο E.From.

“O χειρισμός των δημοσίων υποθέσεων γίνεται κατά κανόνα «ανεξέλεγκτα», κυρίως επειδή δεν είναι υποχρεωτική η τήρηση των προεκλογικών δεσμεύσεων εκ μέρους των πολιτικών – δυστυχώς, με την ανοχή των Πολιτών των χωρών τους”, συμπληρώνουμε εμείς, έχοντας την άποψη ότι, η (προεκλογική) «παραπλάνηση» ενός ολόκληρου λαού, είναι ένα μάλλον σοβαρό αδίκημα. Ο δε Emerson με τη σειρά του πιθανότατα δεν υπερβάλλει, όταν ισχυρίζεται ότι: “Τα πράγματα βρίσκονται στη σέλλα, καβάλα στην ανθρωπότητα”.

Χωρίς να θέλουμε να αμφισβητήσουμε ή να επιβεβαιώσουμε κανέναν από τους δύο συγγραφείς, αυτό που εμείς σήμερα δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, είναι το εάν έχουν έλθει ακόμη τα χειρότερα – τόσο στην Ελλάδα, όσο και διεθνώς. Εν τούτοις, γνωρίζουμε με σαφήνεια ότι, οι προϋποθέσεις για μία περαιτέρω επιδείνωση της παγκόσμιας οικονομίας, είναι εδώ - όχι μόνο δεν έχουν εκλείψει δηλαδή, αλλά συνεχίζουν να συσσωρεύονται διαχρονικά. Δυστυχώς, όλες οι μεγάλες ανισορροπίες, οι «ασυμμετρίες» καλύτερα, οι οποίες μας οδήγησαν στην κρίση των κρίσεων, δεν έχουν σε καμία περίπτωση αντιμετωπισθεί από τα κράτη, αφού:

συνέχεια εδώ